KOOIVOETBAL

Regels waren er niet. Alles mocht. Het spel werd gespeeld door twee teams met elk drie spelers. Een duistere variant op voetbal. Normaal gesproken werd er gespeeld op goed onderhouden grasvelden. Nu waren het duistere achterafstraatjes. Flatgebouwen zonder liften en balkons vormden bergen van steen, een perfecte barrière. Auto’s kwamen rond middernacht de wijk binnen, koplampen waren zoeklichten die een kooi zochten. Het adres was kort van tevoren vrijgegeven per SMS en daar moest stevig voor betaald worden. Het waren grote bedragen die tevens als inleg dienden.

Kooivoetbal was begonnen in Utrecht, een uit de hand gelopen weddenschap, waarbij er ineens gesproken werd over een paar duizend euro’s. Snel verdiend geld en er waren zes kerels nodig die voetbalden tot er één team met twee punten voorstond. Er was geen scheidsrechter bij de wedstrijden aanwezig. Niet nodig. Alles mocht immers.

In het begin lag de organisatie bij twee jonge broers…